Η υποτιθέμενη ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα (Ξενοφών: Γανυμήδης κ.ά.)

Την ώρα που οι πράκτορες του γενιτσαρισμού και της νέας τάξεως πραγμάτων, απειλούν θρασύτατα να αφελληνίσουν τα παιδιά μας, με τα νεοταξικά βιβλία αποχρωματισμένης εθνικώς “ιστορίας” (κατά τις επιταγές και τα χρηματικά κονδύλια State Dept, CDRSEE, USAID, Soros κ.ά.), την ώρα που βάλλεται η εθνική μας υπόστασις, η ιστορική μας αυτοσυνειδησία, την ώρα που αμφισβητείται θρασύτατα και χυδαία από την νεοταξική προπαγάνδα η εθνική μας συνέχεια (φυλετική, πολιτισμική, γλωσσική, θρησκευτική, συνειδησιακή), αποτελεί σύμπτωμα βαθύτατης εθνικής παρακμής, για να μην πω σήψεως, το να ασχολούνται οι τσιφτετέλληνες με την… ιστορικώς υπαρκτή ή ανύπαρκτη ομοφυλοφιλία των αρχαίων Ελλήνων! Λες και από αυτό κρίνονται οι τύχες του Έθνους!

Το ότι κινούν κάποιοι αυτό το ζήτημα, όμως, δεν είναι τυχαίο. Εκτός από τους έχοντες… προσωπικό ενδιαφέρον, το ζήτημα τίθεται από τα συμφέροντα εκείνα που προσπαθούν να επιβάλουν τον “πολυπολιτισμό”, και ξέρουν ότι το απαύγασμα της ιδέας και της φυσικής πραγματώσεως του Έθνους, η αρχαία Ελλάς, αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο στην πολιτική τους, καθώς η Ιστορία την έχει υψώσει στους αιθέρας, εκεί που δεν την φθάνουν τα σκουλήκια του “πολυπολιτισμού”. Εφ’ όσον λοιπόν, όσο και να προσπαθούν οι αφελληνισμένοι “πολυπολιτισμικοί” δεν μπορούν να ξεριζώσουν την Ελλάδα ως πρότυπο από την καρδιά του Έλληνα, τελευταία τους ελπίδα είναι να παρουσιάσουν τους… αρχαίους Έλληνες ως “πολυπολιτισμικούς” (κατασκευάζοντας ανατολικοκεντρικά, σημιτοκεντρικά και αφροκεντρικά ιδεολογήματα), “πολυφυλετικούς” (διαστρέφοντας π.χ. την γνωστή ρήση του Ισοκράτους, ή επικαλούμενοι αντιεπιστημονικές θεωρίες αμφισβητούσες την αυτοχθονία των Ελλήνων και την φυλετική μας σχέση με τους αρχάιους Έλληνες, θεωρίες παταγωδώς διαψευσθείσες από την σύγχρονη γενετική, ανθρωπολογία, αρχαιολογία και γλωσσολογία), οπαδούς της… λαθρομεταναστεύσεως, ομοφυλόφιλους, φιλειρηνιστές, θρησκευτικώς αδιάφορους κ.ά. φαιδρά “προοδευτικά”. Τί να κάνουμε, είτε είναι καλό -λέμε τώρα!- είτε όχι να γίνουμε “προοδευτικοί”, οι αρχαίοι δεν ήταν! Ήταν Έλληνες στην καταγωγή και στην συνείδηση, Έλληνες με συνείδηση του όμαιμου, ομόγλωσσου, ομόθρησκου και ομόδοξου.

Λοιπόν, δεν ενδιαφέρει εάν στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε ομοφυλοφιλία (φυσικά και υπήρχε, όπως παντού και πάντοτε), αλλά, οι αρχαίοι δεν ήταν “προοδευτικοί”, ήταν… εθνικιστές του κερατά!

Αφού εθίγη όμως το ζήτημα, ας δούμε και τί έλεγαν περί της ομοφυλοφιλίας.

Ξενοφών, «Συμπόσιον», VIII, 28-36

Ομιλεί ο Σωκράτης. Το ότι ομοφυλοφιλία… υπήρχε, όπως βλέπουμε και σε παραστάσεις αγγείων (σε σαφώς περισσότερα έχουμε ετεροφυλοφιλικές ερωτικές παραστάσεις – και σημειωτέον ότι και σε αυτές τις λίγες ομοφυλοφιλικές, δεν εικονίζεται η καθ’ εαυτό πράξις της συνουσίας (ακόμη και οι ιστορικοί που αποδέχονται της θεωρίες περί καθιερωμένης ομοφυλοφιλίας -με την μορφή της παιδεραστίας πάντοτε, διότι η σημερινής μορφής ομοφυλοφιλία ήταν εξοβελιστέα ούτως ή άλλως-, σημειώνουν ότι δεν επρόκειτο για πρωκτική συνουσία αλλά για αθώο θα λέγαμε σεξουαλικό ερωτικό παιχνίδι επαφής του πέους του νεαρού με τους μηρούς του ανδρός)), δεν είναι καμμιά… τρομερή ανακάλυψη! (Η δε Μυθολογία, περιέχει όλες τις πτυχές τις ζωής· και προδοσίες και εγκλήματα και διαστροφές ακόμα – όμως το υψηλό ήθος τελικώς επικρατεί.) Και κατά τόπους και χρόνους η ομοφυλοφυλία είχε, φαίνεται, πάρει διαστάσεις. Γι’ αυτό και οι πνευματικοί άνθρωποι αλλά και η Πολιτεία με τους νόμους της, αντιδρούν. Το ότι όμως ήταν γενικώς παραδεκτή πρακτική και η παιδεραστία καθιερωμένο και επιβαλλόμενο από την κοινωνία έθιμο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό, και παντελώς αστήρικτο (μόνο για την Κρήτη κάνουν λόγο ορισμένες αρχαίες πηγές, και αυτές χωρίς να έχουν ιδίαν γνώσιν της απομονωμένης εκείνης αρχαίας κοινωνίας) (υπάρχουν ωστόσο… “έγκριτοι” επιστήμονες που το υποστηρίζουν).

Το παρακάτω απόσπασμα βάζει τα πράγματα στην θέση τους και δεν χρειάζεται σχόλια. Εκτός από την ετυμολόγηση του ονόματος του Γανυμήδους, διότι, εκτός από τις σκέψεις, η λέξη μήδεα (τα) σημαίνει και τους… όρχεις (και κατ’ ορισμένους, Γανυμήδης = αυτός που δίνει χαρά στους όρχεις του Διός!). Μάλλον όμως η ετυμολόγηση αυτή να είναι μεταγενέστερη, άλλωστε η κατάληξη -μήδης από τους μυκηναϊκούς ήδη χρόνους (όπου η ομοφυλοφυλία δεν εσυνηθίζετο) συναντάται και σε άλλα ονόματα (π.χ. Διομήδης). Αλλά ας δούμε την γνώμη των ιδίων των αρχαίων επ’αυτού. Λέγει λοιπόν ο Σωκράτης:

«
Επιθυμώ δε, ω Καλλία, να σού αποδείξω επί τη βάσει της μυθολογίας ότι όχι μόνον οι άνθρωποι αλλά και οι θεοί και οι ήρωες προτιμούν την φιλίαν της ψυχής μάλλον παρά του σώματος. Διότι ο Ζευς όσας γυναίκας θνητάς ερωτεύθη δια την ωραιότητα της μορφής των, αφού συνευρέθη με αυτάς, τας άφηνε να μείνουν θνηταί· όσων δε ηγάπησε τας αγαθάς ψυχάς, τους έκαμνε αθανάτους· μεταξύ των οποίων είναι ο Ηρακλής και οι Διόσκουροι και άλλοι. Και εγώ δε λέγω ότι ο Γανυμήδης ανυψώθη από τον Δία εις τον Όλυμπον, όχι χάριν του σώματος, αλλά χάριν της ψυχής του. Και αυτό δε το όνομά του το αποδεικνύει· διότι και εις κάποιον μέρος του Όμηρου υπάρχει [Ιλ. Η 278]
Γάνυται δε τ’ ακούων
το οποίον σημαίνει ότι ευχαριστείται ν’ ακούη. Υπάρχει δε και κάπου αλλού
πυκινά φρεσι μήδεα ειδώς
το οποίον σημαίνει ότι γνωρίζει σοφάς σκέψεις. Από τα δύο λοιπόν αυτά ο Γανυμήδης, όχι ηδυσώματος ονομασθείς αλλ’ ηδυγνώμων, ετιμήθη μεταξύ των θεών. Αλλά και ο Αχιλλεύς, ω Νικήρατε, έχει παρασταθή από τον Όμηρον ότι εξεδικήθη περιφανέστατα διά τον θάνατον του Πατρόκλου όχι ως ερωμένου αλλ’ ως συντρόφου. Και ο Πυλάδης δε και ο Ορέστης και ο Θησεύς και ο Πειρίθους και άλλοι πολλοί, από τους ημιθέους οι άριστοι, φημίζονται όχι διότι συνεκοιμώντο, αλλά διότι μεγάλως άλληλοεθαυμάζοντο και από κοινού διέπραξαν λαμπρότατα κατορθώματα. Και τα σημερινά δε καλά έργα δεν θα εύρισκε τις ότι γίνονται μάλλον από εκείνους οι οποίοι επιθυμούν να κοπιάζουν και κινδυνεύουν χάριν της δόξης παρά από τους συνηθισμένους να προτιμούν την ηδονήν αντί της δόξης; Μολονότι ο Παυσανίας ο εραστής του ποιητού Αγάθωνος, υπερασπιζόμενος τους ασελγώς παραδιδομένους εις το πάθος, είπε ότι και στράτευμα ανδρειότερον θα ημπορούσε να σχηματισθή από νέους ερωμένους και εραστάς. Διότι είπε ότι, κατά την γνώμην του, θα εντραπούν να αλληλοεγκαταλειφθούν, εκφράζων την παράδοξον γνώμην ότι οι συνηθίζοντες ν’ αδιαφορούν δια τας μομφάς και να αναισχυντούν μεταξύ των, αυτοί βεβαίως θα εντραπούν να κάμουν κάτι το αισχρόν. Και ως απόδειξιν έφερε ότι αυτά φρονούν και οι Θηβαίοι και οι Ηλείοι· διότι συγκοιμώμενοι, εις την μάχην όμως, λέγει, παρατάσσονται οι ερωμένοι μαζί. Αλλ’ αυτό δεν είναι επιχείρημα σοβαρόν. Διότι δι’ εκείνους μεν αυτά είναι νόμιμα [σ.σ. απλώς νόμιμα, για εκείνους, λέγεται], δι’ ημάς δε αισχρά. Φαντάζομαι δε εγώ ότι οι τοποθετούμενοι σιμά κατά την μάχην φαίνονται δυσπιστούντες μήπως χωριζόμενοι οι ερωμένοι δεν επιτελέσουν τα καθήκοντα των γενναίων ανδρών. Οι δε Λακεδαιμόνιοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι και μόνον αν επιθυμήση κανείς το σώμα νέου δεν θα κατορθώση πλέον τίποτε καλόν και τίμιον, τόσον εντελώς αγαθούς καθιστούν τους ερωμένους, ώστε και με ξένους, και όχι εις την αυτήν πόλιν, με τον εραστήν αν ταχθούν, ομοίως εντρέπονται να εγκαταλείψουν τους συμπολεμιστάς των. Διότι θεωρούν ως θεάν όχι την Αναίδειαν αλλά την Αιδώ. Νομίζω δε ότι όλοι θα συμφωνήσωμεν προς όσα λέγω, αν ηθέλομεν κάμει την ακόλουθον σκέψιν: εις ποίον νέον ερωμένον θα ενεπιστεύετο κανείς να παραδώση εις φύλαξιν χρήματα ή τέκνα ή να κάμη χάριτας; Εγώ νομίζω ότι και εκείνος πού μεταχειρίζεται την σωματικήν καλλονήν του ερωμένου μάλλον θα ενεπιστεύετο όλα αυτά εις τον έχοντα την ψυχήν αξιαγάπητον. [σ.σ. εδώ καθίσταται φανερή και η παρερμηνεία που υφίστανται σήμερα οι αρχαίες λέξεις έρως, εραστής, ερωμένος, οι οποίες, στο συγκεκριμένο πλαίσιο της σχέσεως δασκάλου-μαθητού ή συμπολεμιστών, καμμία σχέση δεν έχουν με την σαρκική συνουσία.]
»

Μπορεί να αντιτείνει κάποιος ότι αυτή είναι η ερμηνεία του Ξενοφώντα. Ίσως, αλλά άσχετον. Διότι δεν συζητούμε εάν το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας υπήρχε (προφανώς και υπήρχε· είναι θέμα βιολογίας), αλλά εάν ήταν πανδήμως αποδεκτό και εάν ήταν και… υποχρεωτικός θεσμός (!), όπως ισχυρίζονται κάποιοι! Ιδού λοιπόν που ο Ξενοφών εκφράζει κοινή άποψη ότι για τους Αθηναίους αυτά είναι αισχρά (αν όχι παράνομα) για δε τους Λακεδαιμονίους και παράνομα και ανήκουστα εντελώς! (Προφανώς, εάν ήταν… παραδοσιακός θεσμός της πόλεως, όχι μόνον δεν θα αμφισβητείτο από κανέναν, αλλά ούτε και θα περνούσε από κανενός το μυαλό ότι θα μπορούσε έστω να είναι αισχρά!)

Όπερ έδει δείξαι.

Αλλά θα συνεχίσουμε στο επόμενο, με τον “Κατά Τιμάρχου” λόγο του Αισχίνη, και άλλα.

Ἐτικέττες: , , ,

6 ἀπαντήσεις to “Η υποτιθέμενη ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα (Ξενοφών: Γανυμήδης κ.ά.)”

  1. ΣΤΕΦΑΝΟΣ Says:

    Αποστομωτική απάντησις. Άλλωστε οι πρόγονοί μας είχαν γιά τούς “ομοφυλοφίλους” τόν χαρακτηρισμόν Κίναδος = ο κινών τήν Αιδώ !
    Συνεπικουρικώς μπορεί νά αναφερθή καί ο Αισώπειος μύθος περί Αιδούς.
    (Τόν αναφέρει εις τό βιβλίο του κατά τής ομοφυλοφυλίας καί ο Άδωνις Γεωργιάδης).

  2. Χάρης Says:

    Οι διαβόητες ,προπαγανδιστικές παλλακής, εικασίες περί ομοφυλοφιλικές τάσεις των αρχαίων Ελλήνων πραγματώνονται από κυρίως ημιμαθείς «προοδευτικούς» παραγωγούς υποκουλτούρας που αγνοούν παντελώς τις κοινωνικές δομές του τότε κόσμου. Δεδομένης της επικρατούσας απαξίωσης και υποβαθμίσεως του γυναικείου φύλου τόσο σε πνευματικό όσο και σε διανοητικό ή ψυχικό επίπεδο, ας αναλογιστούμε τι θα έπραττε ένας ενάρετος αρχαίος άντρας που θα επιθυμούσε τη δημιουργία διαπροσωπικής- ερωτικής σχέσεως δια την κάλυψη των συναισθηματικών και πνευματικών αναγκών του. Αναμφιβόλως θα συνδεόταν με κάποιον ενάρετο και ταιριαστό άλλο άντρα στα πλαίσια μιας πρωτίστως πνευματικής και δευτερευόντως ερωτικής σχέσης. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η διείσδυση ήταν καταδικαστέα, ενώ το μόνο χαρακτηριστικό της περίφημης ομοφυλοφιλίας αποτελούν κάποια περιστατικά εκσπερμάτισης του ενός ανάμεσα στους μηρούς του άλλου κατόπιν λεκτικού κατά βάση ερεθισμού. Ωστόσο προσωπικά θα παραδεχόμουν οποιονδήποτε θα τολμούσε να αποκαλέσει «πούστη» έναν άντρα με την ανδρεία του Λεωνίδα, ο οποίος παρεμπιπτόντως έφερε στις μάχες πολεμική εξάρτηση μάζας 35 κιλών όντας περίπου 1,70m…

  3. χρύσανθος Says:

    Αυτά όλα έχουν στόχο να μειώσουν την επίδραση του Ελληνικού πολιτισμού στην πανανθρώπινη κοινωνία.Τα περισότερα είναι πληρωμένες καταχωρήσεις από ανθελληνικούς κύκλους που δυστυχώς στη χώρα μας ανθίζει το είδος από πολύ παλιά και υπάρχουν πολλά παραδείγματα προδοτών που ενώ είναι πραδείγματα προς αποφυγήν επαναλαμβάνονται κατά καιρούς από καιροσκόπους και αρριβίστες. Ομως βρωμιά είναι και δεν κολλάει και στην πρώτη βροχούλα εξαφανίζεται αλλά αυτοί επανέρχονται γιατί έχουν μάθει ότι πες πες κάτι μένει, αυτό είναι που πρέπει οι ταγοί να προσέχουν αλλά στις μέρες μας και αυτοί έχουν διαβρωθεί από το χρήμα της υλιστικής εποχής μας. Επειδή όμως υπάρχουν και φωτεινά μυαλά και ανοικτά μάτια το φως δεν μπορεί να κρυφτει από το σκοτάδι με κανένα ψέμα και ο σπόρος (λόγος) που έπεσε από αυτούς τους φωτισμένους προγόνους μας δεν αλοιώνεται το νόημά του με ψέμματα. Αχρείοι, έρωτας για τον νοήμανα άνθρωπο δεν είναι η ικανοποίηση ενστίκτων φυσικών η παρα φύσιν αλλά η δύναμη (η έλξις) που συνδέει μέρη και δημιουργεί ύλη. από αυτόν τον έρωτα δημιουργηθήκαμε και σαυτόν αναφέρονται οι προγονοί μας αλλά ποιός να τους το εξηγήσει και στο τέλος τέλος γιατί.

  4. Η τρίτη ματιά Says:

    Πέρα από φανατισμούς και μισαλλοδοξίες μεταξύ ορθόδοξων και δωδεκαθειστών.

    Η ομοφυλοφιλία στη φύση αποτελεί ένα μεγάλο ψέμα.Υπάρχουν πολύ ωραίες σελίδες που εξηγούν τα μεγάλα ψέματα των ψευδοπαρατηρητών επιστημόνων.
    Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για διεκδίκηση θηλυκού και εναπομείναντα υγρά του θηλυκού στα γεννητικά όργανα του αρσενικού.Μην ξεχνάτε ότι τα ζώα ακολουθούν το ένστικτο.Αυτό συμβαίνει όταν αρσενικό μυρίσει αρσενικό
    Ο Ηρακλής δεν ήταν ομοφυλόφυλος,ούτε κανείς άλλος ήρωας.Η λέξη έρωτας δεν είχε τη σημερινή στενή έννοια.

    Αυτοί που λένε και τι έγινε αν ήταν,είναι μεγάλοι ηλίθιοι και ανώμαλοι

  5. Η τρίτη ματιά Says:

    Αυτοί που αναφέρουν για αθώα ερωτικά παιχνίδια,όσο υποστηρικτές της αρχαίας Ελλάδας και αν είναι,έχω να πω ότι είναι μεγάλοι ανώμαλοι. Ακούς εκεί στα μπουτια. Τι αίσχη είναι αυτά. Δεν ντρέπεστε?

    Ότι υπήρχαν ανώμαλοι,υπήρχαν. Αλλά οι ήρωες δεν ήταν όσο και να προσπαθούν να το περάσουν μερικοί ξένοι μισέλληνες ή μερικοί ηλίθιοι έλληνες του “και τι έγινε”.

    Και δεν πάει να πει αν πιστεύεις στη Γραφή ότι είσαι Εβραίος μισέλληνας.Και οι δυο παρατάξεις εκτοξεύσουν φαρμακερά βέλη χωρίς ουσιαστικό περιέχομενο και ενδιαφέρον αντικειμενική μελέτη.Πρόκειται γαι απλό μίσος. Όσο για τον Σόρος και άλλους,είναι άθεοι μεγαλοεπιχειρηματίες.

  6. Δωδεκαθειστής Says:

    Εάν όντως μερικοί στην Αρχαία Ελλάδα είχαν ομοφυλοφιλικές τάσεις, αυτοί ήταν λίγοι (κυρίως φιλόσοφοι, ποιητές, κλπ) και ήταν επειδή θεωρούσαν πως οι άντρες ήταν τα ανώτερα όντα! Οι απλοί άνθρωποι δεν συνήθιζαν, αφού όλοι, ότι ερωτικές περιπέτειες κι αν είχαν, έκλειναν τη ζωή τους με μια γυναίκα. Όμως ελάχιστοι, κυρίως φιλόσοφοι, ήταν αμφιφυλόφιλοι (λιγότερο ομοφυλόφιλοι). Πάω στοίχημα βέβαια, πως εάν δεν είχε υπερισχύσει η ισότητα μεταξύ ανδρών-γυναικών, δε θα το θεωρούσαμε περίεργο. Μην ξεχνάτε πως οι άντρες που πάνε με άντρες δεν είναι απαραίτητα ”αδερφές”. Οι αρχαίοι Έλληνες, ετεροφυλόφιλοι και μη, ΔΕΝ έχαναν την ανδραγαθία τους (γενναιότητα του ανδρός). Άσχετα εάν οι σημερινοί ομοφυλόφιλοι είναι ”αδερφές του ελέους”. Οι σημερινοί ομοφυλόφιλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) εάν με ρωτούσατε, θα έλεγα πως θα περιφρονούνταν από τους αρχαίους για την έλλειψη ανδρίας.

Σχολιάστε