Σχετικώς με το ενταθέν (χάριν εξυπηρετήσεως συγκεκριμένων εντόπιων και ξένων πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων ασφαλώς – και ιδίως όσων προωθούν τον πολιτιστικό και βιολογικό αφελληνισμό της πατρίδος μας (και προς τούτο χρησιμοποιούν υποκριτικώς το τέχνασμα του δήθεν «αντιρατσισμού»)) εσχάτως ζήτημα περί δήθεν «αντισημιτισμού» (ό,τι και αν σημαίνει αυτός ο ασαφής όρος) των Ελλήνων, έλαβα προ καιρού το ακόλουθο μήνυμα, το οποίο και αναδημοσιεύω.
Θα ακολουθήσουν περισσότερα στοιχεία, καθώς και δικές μου κρίσεις για το θέμα. Σε γενικές γραμμές, πάντως, είμαι της γνώμης ότι ο μόνος «αντισημιτισμός» στην Ελλάδα (πέραν του εντελώς περιθωριακού φαινομένου του νεοναζιστικού και του… ουφολογικού τοιούτου) είναι αυτός που υποδαυλίζουν, όχι τόσο οι Εβραίοι, όσο συγκεκριμένοι ανθέλληνες… αρνησιπάτριδες γραικύλοι, οι οποίοι εκ συστήματος συκοφαντούν την Ελλάδα διεθνώς (και στους Εβραίους), υπονομεύοντας ακόμη και την ανάπτυξη σχέσεων στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδος-Ῑσραήλ, όπου θα μπορούσε σήμερα τέτοια συνεργασία να υπάρξει. (Π.χ. για την αντιμετώπιση του κινδύνου του ισλαμισμού.)
Με δυο λόγια, ο κυριότερος «αντισημιτισμός» στην σημερινή Ελλάδα είναι αυτός που υποθάλπεται από τον ανθελληνισμό ορισμένων «Ελλήνων». Δυστυχώς, υπάρχουν και μερικοί στον πατριωτικό χώρο οι οποίοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο εχθρός είναι εντός των τειχών και αυταπαντούνται με δήθεν σατανικές συνωμοσίες εβραίων, εξωγήινων, «δρακονιανών» και δεν ξέρω τι άλλο.
Βεβαίως, η εμπλοκή των διαφόρων λόμπυ και πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων είναι αναμφισβήτητη. (Αλλά και επ’ αυτού δεν είναι καθόλου ασήμαντη η δική μας ολιγωρία, από κάποιους δε και συνειδητή προδοσία.)
Αυτές είναι οι επισημάνσεις μου και αυτό είναι το μοναδικό σημείο στο οποίο ενίσταμαι σε σχέση με το σκεπτικό της επιστολής – και θα γίνω στα επόμενα πιο συγκεκριμένος. Ας περάσουμε όμως στα εν λόγω δημοσιεύματα, τα οποία αφορούν στην θρασεία ανάμειξη διεθνών εξουσιαστικών σιωνιστικών οργανώσεων, όπως το Κέντρο Βίζενταλ (ορισμένεςεκφράσεις του κ. Σίμον Σάμιουελς μπορούν ανέτως να χαρακτηρισθούν ως παραλήρημα ανθελληνικού ρατσιστικού μίσους), η ADL, εβραιοαμερικανικά λόμπυ, αλλά και η… Αμερικανική Ένωση Εβραίων Φίλων της Τουρκίας (!), στα εσωτερικά της Ελλάδος. Εμείς τί κάνουμε όμως γι’αυτά;
——————————————————————-
Επειδή όντως το θέμα του δήθεν αντισημιτισμού των Ελλήνων (ο “αντισημιτισμός” ως όρος είναι αδόκιμος καθότι σημίτες είναι και οι Άραβες και όπως πολύ σωστά παρατήρησες ο Ελληνικός λαός συμπαθεί τους Άραβες) έχει πολιτικές διαστάσεις, ιδού μερικά δημοσιεύματα από το αρχείο μου (ένα μικρό μόνο δείγμα από το τεράστιο “απόθεμα” που διαθέτω) για να δει και η ομήγυρη ποιοι είναι αυτοί που χώνονται σε ΚΑΘΑΡΑ ΕΝΔΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ υποθέσεις (έφτασαν σε σημείο να εγκαλούν για “αντισημιτισμό” ακόμα και την “Γελοιοτυπία”). ΝΑ ΜΗΝ “ΧΩΝΟΝΤΑΙ” ΛΟΙΠΟΝ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΘΟΥΜΕ. ΟΣΟ ΟΜΩΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, ΤΟΣΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΥΓΕΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΩΣ ΤΟΝ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 1 ΕΧΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
…………………………………………………
ADL Calls On Greek Government To Condemn Anti-Semitism In The Press
New York, N.Y., October 3, 2002 … The Anti-Defamation League (ADL) today called on government leaders in Greece to speak out against anti-Semitic depictions of Israelis and Jews in the Greek media, an issue recently raised in a meeting with Greek Foreign Minister Yeoryios Papandreou. The League contacted the Foreign Minister to bring attention to a recent example of anti-Semitism in the media.
In a letter to Mr. Papandreou, Glen A. Tobias, ADL National Chairman, and Abraham H. Foxman, ADL National Director, said:
We were pleased to have had the opportunity to meet with you in New York and appreciate your positive response to our concerns, particularly of the depiction of Israelis and Jews in the Greek press. Unfortunately, many articles and caricatures appearing in Greek newspapers cross the line from criticism of the State of Israel into blatant anti-Semitism.
One recent example is a cartoon that appeared in the newspaper, Eleftherotypia on September 24, 2002, portraying a Nazi-like Israeli soldier with a Star of David on his helmet. The soldier informing the Nazi officer next to him that: “Arafat is not a person the Reich can talk to anymore,” is clearly an offensive comparison between Israelis and the Nazis of the Third Reich. The response of the Nazi officer, “Why? Is he a Jew,” diminishes the horrors of the Holocaust by comparing Arafat’s plight to the 6 million Jews who perished in the Holocaust.
Such depictions in the media create an environment of hostility towards Israel and Jews in Greece. Even in nations like Greece where the press is free, it is essential that the government take responsibility to set a tone of tolerance and speak out strongly against these anti-Semitic, hateful sentiments. We hope you will do so in light of this most recent manifestation of anti-Semitism.
The Anti-Defamation League, founded in 1913, is the world’s leading organization fighting anti-Semitism through programs and services that counteract hatred, prejudice and bigotry
…………………………………………………
ADL Calls On Greek Government To Condemn Anti-Semitism In The Press
New York, N.Y., July 22, 2002 … The Anti-Defamation League (ADL), today called on the Government of Greece to condemn a recent rise of anti-Semitic depictions and articles in the Greek press, including the use of Holocaust and Nazi imagery.
In expressing a growing concern about the appearance of criticisms of Israel that cross the line into anti-Semitic statements, and the use of Nazi and Holocaust imagery in cartoons, Glen A. Tobias, ADL National Chairman, and Abraham H. Foxman, ADL National Director, said, in a letter to Greek Prime Minister Konstandinos Simitis, “Even in nations like Greece where the press is free, it is essential that the government take responsibility to set a tone of tolerance and speak out strongly against these anti-Semitic, hateful sentiments.
“Unfortunately, such articles and depictions in the media create an environment of hostility toward Israel and Jews in Greece, similar to other European nations that have experienced a rise in anti-Semitism,” Mr. Tobias and Mr. Foxman added.
League leaders also addressed these issues in a meeting with Dimitris Platis, Consul General of Greece in New York.
This cartoon appeared in the reportedly pro-Government Center Left publication — Eleftherotypia. The headline reads : Holocaust II. The caption reads: War machine of Sharon is attempting to carry out a new Holocaust, a new genocide.
Other Examples of Anti-Semitic Depictions in the Greek Press
Israeli Soldiers Executing Palestinian
Israeli Actions Compared to Auschwitz
The Anti-Defamation League, founded in 1913, is the world’s leading organization fighting anti-Semitism through programs and services that counteract hatred, prejudice and bigotry.
…………………………………………………
ADL Calls on Greek Prime Minister to Denounce Anti-Semitism, “Set a Tone of Tolerance” in Greece
New York, N.Y., February 12, 2003 � Calling the silence of the Greek Government regarding the recent desecration of a Holocaust memorial “alarming,” and the widespread acceptance of anti-Semitic rhetoric unacceptable, the Anti-Defamation League (ADL) today urged Prime Minister Constantine Simitis to publicly denounce anti-Semitism and “set a tone of tolerance” in Greece.
In a letter to Prime Minister Simitis, Abraham H. Foxman, ADL National Director, said:
We are alarmed at the silence of the Greek Government in reaction to the desecration of the Holocaust memorial in Thessaloniki on February 1. Nearly two weeks have passed since two swastikas were spray painted on this memorial to the tens of thousands of Salonican Jews killed by the Nazis, and there has yet to be an official condemnation by a high Greek Government official.
Unfortunately, in Greece today there is an environment where anti-Semitism is tolerated. Blatantly anti-Semitic rhetoric in the Greek press or by public officials is excused as legitimate expressions of criticism of Israel. Anti-Semitic incidents, such as that in Thessaloniki, seem to merit official condemnation.
As the current President of the European Union, and as host of the upcoming Olympic Games, Greece should be at the forefront of those rejecting racism and hatred. Leaders of France, Germany and Italy have spoken out against manifestations of anti-Semitism in their countries. In our July 22 letter to you on anti-Semitic caricatures in the Greek media, we urged you to set a tone of tolerance and speak out strongly against these anti-Semitic, hateful sentiments, expressing concern that such articles and depictions in the media create an environment of hostility toward Israel and Jews in Greece. Mr. Prime Minister, once again, we urge you to publicly state that anti-Jewish attacks and statements will not be tolerated in Greece.
The Anti-Defamation League, founded in 1913, is the world’s leading organization fighting anti-Semitism through programs and services that counteract hatred, prejudice and bigotry
…………………………………………………
AJC Chairs Meeting with Greek Prime Minister
January 11, 2002 – WASHINGTON — A delegation of American Jewish leaders, assembled and chaired by the American Jewish Committee, met with Prime Minister Costas Simitis of Greece at Blair House today, as the minister concluded a visit to Washington that featured talks with President Bush and senior U.S. officials.
Led by Ambassador Alfred Moses, AJC National Advisory Council Chair, the delegation engaged the Prime Minister � and Foreign Minister George Papandreou � in a wide-ranging discussion that included expressions of mutual support in the war against international terrorism and an examination of Eastern Mediterranean and Middle East issues.
AJC praised the Prime Minister for advocating stronger ties between Greece and Israel. Other issues of concern to the Greek Jewish community were raised with the Minister and fully discussed.
AJC maintains close contact with the Greek government on issues of mutual concern, and with the Greek Jewish community. Also participating in the one-hour meeting were Greek American leaders Andrew Athens and Andrew Manatos, longtime partners of AJC in inter-ethnic cooperation.
Representatives of the American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), the Anti-Defamation League, B�nai B�rith, and the Jewish Institute for National Security Affairs, also participated in the meeting.
…………………………………………………
EASTER POGROM HATEMONGERING – EFFIGIES, DESECRATION, CARICATURE: GREEK ANTISEMITISM EPIDEMIC PERSISTS
April 20, 2004
Paris
In a letter to recently elected Prime Minister Kostas Karamanlis, the Wiesenthal Center’s Director for International Liaison, Dr. Shimon Samuels, pointed to “the Easter return to a form of ritual bigotry in Greek towns and villages characterized by Salonika University Professor Frangiski Abatzopoulou as ‘the most widespread manifestation of traditional antisemitism in Greece.'”
Samuels noted, “Despite declarations of the Greek Orthodox Synods in 1910 and 1918, that ‘the Burning of Judas’ is ‘alien to the Church’ and ‘foments hatred and fanaticism against Jews,’ the official Greek National Tourist Organization promoted this ritual as an Easter attraction on behalf of scores of vacation destinations.
See
www.gnto.gr/1/06/0605/ea0605003.html and
www.gnto.gr/1/06/0605/ea0605004.html and
www.gnto.gr/1/06/0605/ea0605006.html.
The national Macedonia Press Agency presents the ceremony as ‘the burning of the Jew,’ enthusiastically describing ‘young people who explode the Judas effigy in traitor’s rags to musical accompaniment’
<www.mpa.gr/specials/easter2003/ioudas.html>, while ERT state television glorifies the custom
<http://www.google.com.gr/search?hl=el&ie=UTF-8&oe=UTF8&as_qdr=all&q=%CE%99%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1+site%3Awww.ert.gr&meta=>.
Hundreds of local ceremonies are listed
<http://www.alexa.com/search?q=%22burning+of+Judas%22+Greece> and students are invited via the on-line media studies magazine of Panteion University
<http://www.papaki.panteion.gr/pasxa2.htm>”
The letter raised an interesting illustration, that “what begins with the Jews, can have broad social ramifications, as was the one ceremony, this Easter in the town of Gastouni, of “Burning the Nigger” (sic. “arapis” in Greek, <http://www.photoreportaz.com/laografia/kapsimoarapi/>.”
The Wiesenthal Center charged, “This Easter pogrom hatemongering set the tone for the obscenity daubed on the Holocaust Memorial to the Jews deported from the city of Drama to Treblinka and Auschwitz-Birkenau. The Easter Sunday message stated, ‘Greece – Palestine, no Jew will be left alive.’ It should be noted that the same monument was last desecrated around Easter 2002.”
The letter emphasized that, “Though these incidents go unreported, the Greek media continue their anti-Jewish assault unabated. The daily, Eleftherotypia, alludes to HAMAS leader Rantisi, in its 19 April caricature depicting Jesus Christ shot dead, and an Israeli and a U.S. soldier walking away from the dead body. The caption asks, ‘Do you think that the Lord may be related to HAMAS? Every time he is resuscitated, they kill him again.'”
The Center called on Prime Minister Karamanlis “to announce concrete measures to contain this Greek epidemic of antisemitism at next week’s 55-state Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE) Berlin conference on Antisemitism. This is the occasion for your new government to show responsiveness to bigotry and hate in the spirit of classical Athenian and Olympic values and thereby condemn those who would dishonour the image of Greece.”
Copies of this letter were also sent to the Greek Minister for Tourism and the Minister of State for Media.
For further information, please contact Dr. Samuels at +44.781.069.7165.
Simon Wiesenthal Center
…………………………………………………
June 16, 2004
SWC TO GREEK PRIME MINISTER: “REMOVE MINISTER FOR EDUCATION AND RELIGIONS FROM YOUR GOVERNMENT FOR PUBLICLY CELEBRATED ELECTION TO EUROPEAN PARLIAMENT OF RACIST PARTY LEADER”
Paris
In a letter to Greek Prime Minister, Kostas Karamanlis, the Wiesenthal Center�s Director for International Liaison, Dr. Shimon Samuels, noted the election of George Karatzeferis, head of the racist LAOS (Orthodox Patriotic Herald) party to the new European Parliament (see related letter of 9 June on www.wiesenthal.com).
Samuels expressed horror that, rather than issuing statements of national shame, “your Minister for Education and Religions, Ms. Marietta Yannakou, congratulated the Greek people yesterday, on NET television, for sending LAOS’ leader to the European Parliament ‘so that he will deter his Eurogroup from taking anti-Greek positions.’ She then defended LAOS from criticism as an ‘extreme right’ party, insisting it is ‘populist right’.”
Samuels added, “Karatzeferis is a hate-monger who spouts anti-Macedonian, anti-Roma abuse and a remorseless torrent of antisemitism. It is thus even more astonishing that, in her role as the Minister for Religions, upon whom the Greek Jewish Community and other minority faiths formally depend, Ms. Yannakou is now, by association, a spokesperson for racism.”
The Simon Wiesenthal Center urged the Prime Minister “to publicly condemn these statements and to expel forthwith Minister Yannakou from your government and party.”
The letter concluded: “Failing to do so would place your New Democracy Party in violation of the European Charter of Political Parties Against Racism and would also confirm our Center�s apprehensions regarding the escalating intolerance in Greece that sadly led to our continuing travel advisory. Xenophobia is a Greek word, it must not appear to be endorsed as Greek policy.”
For further information, please contact Dr. Samuels at +44.781.069.7165.
…………………………………………………
Ο «εμφύλιος» των λόμπι
* Οι δηλώσεις Ετζεβίτ περί γενοκτονίας των Παλαιστινίων προκάλεσαν την οργή των μέχρι πρότινος συμμάχων της Αγκυρας εβραϊκών οργανώσεων
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
Χρειάστηκε μία μόνο φράση του γηραιού τούρκου πρωθυπουργού για να τιναχθεί στον αέρα η στενή σχέση του φιλοϊσραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ με την Αγκυρα. Ο Μπουλέντ Ετζεβίτ δεν είναι βέβαιο πως συνειδητοποιούσε τι ακριβώς ξεκινούσε όταν στις 4 Απριλίου ονόμασε «γενοκτονία» την ισραηλινή επιχείρηση εναντίον των Παλαιστινίων. Λίγες ημέρες μετά εννέα από τις ισχυρότερες εβραϊκές οργανώσεις έστελναν μια σκληρή επιστολή προς τον κ. Ετζεβίτ στην οποία τόνιζαν ότι «οι ενέργειες του Ισραήλ είναι ευθέως ανάλογες με τις ένοπλες επιθέσεις της Τουρκίας εναντίον Κούρδων». Με άλλα λόγια τού υπενθύμιζαν ότι αν το Ισραήλ διέπραξε γενοκτονία, το ίδιο έχει κάνει πριν η Αγκυρα. Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι λίγους μήνες πριν οι ίδιες ακριβώς οργανώσεις είχαν στείλει επιστολή προς τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους με την οποία του ζητούσαν να αυξήσει τη βοήθεια προς την Τουρκία με το επιχείρημα πως «η στρατιωτική, πολιτική και οικονομική συνεργασία της Αγκυρας με το Ισραήλ συνεχίζεται ακλόνητη».
Η οργή των εβραϊκών οργανώσεων μετά τις δηλώσεις Ετζεβίτ ανάγκασε τον πρόεδρο της Αμερικανικής Ενωσης Εβραίων Φίλων της Τουρκίας να γράψει επιστολή προς τα μέλη της στην οποία έθετε το ερώτημα «κατά πόσον έχει νόημα η συνέχιση της λειτουργίας της Ενωσης», τονίζοντας ότι «χρησιμοποιώντας τον όρο γενοκτονία ο Ετζεβίτ κατέστρεψε 80 χρόνια συστηματικής προσπάθειας που κάναμε εμείς οι σεφαρδίτες εβραίοι υπέρ της Τουρκίας… Αγωνιστήκαμε εναντίον των λόμπι των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Αράβων. Γράφαμε επιστολές σε αμερικανικές εφημερίδες κάθε φορά που δυσφημούσαν την Τουρκία. Παρελάσαμε στις τουρκικές παρελάσεις με αμερικανικές, τουρκικές και ισραηλινές σημαίες… Μας πονάει να ακούμε τον όρο γενοκτονία από τον πρωθυπουργό κ. Ετζεβίτ, ειδικά όταν εκείνος δήλωσε επανειλημμένα στο παρελθόν πως η λέξη αυτή δεν πρέπει να χρησιμοποιείται παρά μόνο σε σχέση με το ολοκαύτωμα του εβραϊκού λαού!».
Οι τούρκοι διπλωμάτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να περιορίσουν τη ζημιά από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού τους. Ο ίδιος ο κ. Ετζεβίτ επιχείρησε να διορθώσει τα όσα είπε και ο τούρκος πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον Φαρούκ Λευλόγλου κάλεσε σε συνάντηση την ηγεσία του φιλοϊσραηλινού λόμπι, η οποία όμως δεν πείστηκε από τις εξηγήσεις που έδωσε. Παρ’ όλα αυτά η εμπιστοσύνη ανάμεσα στην Αγκυρα και στο φιλοϊσραηλινό λόμπι έχει υποστεί σημαντικό πλήγμα. Βετεράνος ισραηλινός διπλωμάτης υπογράμμιζε χαρακτηριστικά: «Ολα μπορεί να ξεχασθούν αλλά η δήλωση περί γενοκτονίας, όχι. Από εδώ και πέρα θα πλανάται το ερώτημα αν και κατά πόσον η Τουρκία είναι αξιόπιστος σύμμαχος».
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Τα καλά και συμφέροντα
Τα συμφέροντα που συνδέουν το Ισραήλ και την Τουρκία είναι βεβαίως μεγάλα και γι’ αυτό πιστεύεται ότι η τωρινή κρίση μπορεί να ξεπερασθεί. Το Τελ Αβίβ ανησύχησε για το μέλλον του ύψους 668 εκατ. δολαρίων συμβολαίου για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό 170 τανκς τύπου Μ-60 που υπογράφηκε στις 29 Μαρτίου, ενώ ξεκινούσε η επιχείρηση των Ισραηλινών στη Ραμάλα. Τούρκοι πολιτικοί και οργανώσεις έχουν ζητήσει το πάγωμα της συμφωνίας, η οποία έχει μεγάλη σημασία για την ισραηλινή αμυντική βιομηχανία. Η κυβέρνηση Ετζεβίτ έχει αντισταθεί στις πιέσεις αλλά παράλληλα δηλώνει ότι δεν θα μπορέσει να ανακοινώσει καμία νέα παραγγελία από το Ισραήλ ώσπου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
Οι δύο άνθρωποι που ανέλαβαν εργολαβικά να κτίσουν τη σχέση του φιλοϊσραηλινού λόμπι με την Τουρκία ύστερα από έκκληση του Τουργκούτ Οζάλ τη δεκαετία του ’80 συνεχίζουν να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην Ουάσιγκτον. Ο ένας, ο Νταγκ Φάιθ, είναι ο αρχηγός της φράξιας των «ιεράκων» της κυβέρνησης Μπους από τη θέση του υφυπουργού Αμυνας. Ο άλλος, ο Ρίτσαρντ Περλ, παίζει τον ίδιο ρόλο εκτός κυβερνητικού σχήματος. Και οι δύο καταβάλλουν προσπάθειες για να ξεπερασθεί το σοκ από την επίμαχη δήλωση Ετζεβίτ και επιχειρούν να πείσουν την ηγεσία του φιλοϊσραηλινού λόμπι ότι πρέπει να αγνοήσει τις δηλώσεις «ενός πρωθυπουργού που δεν φημίζεται πλέον για την πνευματική του διαύγεια» και να επικεντρωθεί στα «πολύ πραγματικά συμφέροντα που συνδέουν τα δύο λόμπι». Οπως και να έχει το πράγμα, η δήλωση Ετζεβίτ κλόνισε τη σχέση αυτή και για πρώτη φορά ανάγκασε το Ισραήλ να αναρωτηθεί πόσο φερέγγυος σύμμαχος είναι η Τουρκία.
ΤΟ ΒΗΜΑ , 28-04-2002
Κωδικός άρθρου: B13549A331
…………………………………………………
Ο Αρ.Σαρόν φέρεται να εμπλέκεται σε υπόθεση ισραηλινής επένδυσης στη νησίδα Πάτροκλος
Σε ρόλο διαμεσολαβητή
Ιερουσαλήμ
Το ενδεχόμενο εμπλοκής του πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν σε σκάνδαλο, που αφορά την υπόθεση ισραηλινής επένδυσης στη Ελληνική νησίδα Πάτροκλος, η οποία θα περιελάμβανε ανέγερση ξενοδοχείων και καζίνο, διερευνάται από την ισραηλινή αστυνομία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Το Βήμα την Παρασκευή, ο Ισραηλινός επιχειρηματίας Ντέιβιντ Απελ συζητούσε την αγορά και αξιοποίηση της νησίδας, που είναι γνωστή και ως Γαϊδουρονήσι, με τον ιδιοκτήτη της δικηγόρο Π.Γιατράκο.
Ο επιχειρηματίας σχεδίαζε, εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, την ανοικοδόμηση ξενοδοχειακής μονάδες και καζίνο, επένδυση συνολικού ύψους δύο έως τριών δισ. δολαρίων. Η επένδυση είχε παρουσιασθεί ως συνέχεια της κατασκευής του καζίνο στο Λουτράκι, επίσης από ισραηλινούς επιχειρηματίες.
Η επένδυση ματαιώθηκε, κυρίως λόγω του θανάτου του ιδιοκτήτη του νησιού. Σύμφωνα με τον υιό του Π.Γιατράκου δεν υπήρχε υπόνοια σκανδάλου, και ουδέποτε είχε ανάμιχθεί στις συζητήσεις ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.
Οι υπόνοιες για ενδεχόμενη εμπλοκή του Αριέλ Σαρόν στην υπόθεση αφορούν τις σχέσεις του Ισραηλινού επιχειρηματία με τον υιό του πρωθυπουργού, και συγκεκριμένα ερευνάται εάν ο Τζιλάντ Σαρόν είχε λάβει ποσά, προκειμένου να πείσει τον πατέρα του, από το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών, που κατείχε τότε, να προωθήσει την αγορά της νησίδας.
Κλιμάκιο της ισραηλινής αστυνομίας έλαβε πολύωρη κατάθεση από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, ο οποίος αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ, υπάρχει διχογνωμία εάν θα πρέπει ο Αριέλ Σαρόν να παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη ή όχι.
news.in.gr 31/10/03
…………………………………………………
* Ο Μπομπ Κάπλαν είχε ξανά την ευκαιρία να εξάρει και στον σημερινό πρόεδρο τον στρατηγικό ρόλο της Τουρκίας
Ο συγγραφέας που επηρεάζει τον Μπους
Το περιβάλλον του πλανητάρχη κατέχεται στην καλύτερη περίπτωση από αδιαφορία έναντι της Ελλάδας
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
Οι αμερικανοί πρόεδροι έχουν τη συνήθεια τα τελευταία χρόνια να διαμορφώνουν άποψη για σημαντικές περιοχές του πλανήτη μέσα από… συζητήσεις με γνωστούς συγγραφείς! Οσο περίεργο και αν ακούγεται, τόσο ο Μπιλ Κλίντον όσο και ο διάδοχός του Τζορτζ Μπους επηρεάστηκαν σε σημαντικές αποφάσεις τους από ένα γνωστό αμερικανό συγγραφέα. Ο λόγος για τον Μπομπ Κάπλαν, έναν άνθρωπο που διακατέχεται από μια ιδιόμορφη απέχθεια προς την Ελλάδα και έναν θαυμασμό για το πείραμα εκμοντερνισμού της Τουρκίας.
Ο Τζορτζ Μπους, όπως και ο προκάτοχός του Μπιλ Κλίντον, επηρεάζεται από τον συγγραφέα Μπομπ Κάπλαν,ο οποίος διακατέχεται από μια ιδιόμορφη απέχθεια προς την Ελλάδα και έναν θαυμασμό για το πείραμα εκμοντερνισμού της Τουρκίας
Τον περασμένο Μάρτιο ο πρόεδρος Μπους βρισκόταν στο θέρετρο του Καμπ Ντέιβιντ και διάβαζε το βιβλίο του κ. Κάπλαν με τίτλο «Ανατολικά στον δρόμο προς το Ταταρστάν». Πρόκειται για ένα σύγχρονο οδοιπορικό που ξεκινάει από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και καταλήγει στις ακτές της Κασπίας, στον ζωτικό χώρο της Κεντρικής Ασίας. Το βιβλίο αναφέρεται στην αστάθεια που επικρατεί στα Βαλκάνια, στον πόλεμο συμφερόντων γύρω από τους αγωγούς πετρελαίου, τα προβλήματα της Τουρκίας και της Συρίας και τις τοπικές διαμάχες που αποσταθεροποιούν την ευρύτερη περιοχή. Ο κ. Μπους, εντυπωσιασμένος από το βιβλίο, ζήτησε από τη σύμβουλο εθνικής ασφαλείας Κόντι Ράις να καλέσει τον συγγραφέα στον Λευκό Οίκο για μια εκ βαθέων συζήτηση για τον στρατηγικό χώρο της Κεντρικής Ασίας, με ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο της Τουρκίας. Στη συζήτηση συμμετείχαν, πέραν της κυρίας Ράις, ο υπεύθυνος για ευρωπαϊκές υποθέσεις Νταν Φιντ και ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου Αντριου Καρντ.
Ο κ. Κάπλαν δήλωσε πρόσφατα στο «Ουάσιγκτον Ποστ» ότι μετά τη 45λεπτη συζήτησή του με τον κ. Μπους αντελήφθη πως ο αμερικανός πρόεδρος θεωρεί ότι «ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι ιδιαιτέρως κακός, με πολλούς κακούς ανθρώπους που μπορούν να μας κάνουν κακό. Η βασικότερη ηθική υποχρέωση των ΗΠΑ είναι η διαφύλαξη της ισχύος της».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο εν λόγω συγγραφέας φιλοξενείται στο Οβάλ Γραφείο και επηρεάζει με τα γραπτά του την αμερικανική εξωτερική πολιτική, στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. Ο κ. Κλίντον είχε παραδεχθεί δημόσια πως οι αποφάσεις του σε σχέση με τη Βοσνία και εν συνεχεία το Κοσσυφοπέδιο είχαν επηρεασθεί βαθύτατα από το προηγούμενο βιβλίο του κ. Κάπλαν, με τίτλο «Βαλκανικά φαντάσματα». Εκεί περιέγραφε με πολύ ανάγλυφο τρόπο την αναζωπύρωση του εθνικισμού στη βαλκανική, επιρρίπτοντας πολύ μεγάλο μερίδιο της ευθύνης στην Ελλάδα. Ο κ. Κάπλαν είχε ζήσει για ένα μεγάλο διάστημα της δεκαετίας του ’80 στην Αθήνα και περιέγραφε με μεγάλη λεπτομέρεια τον τριτοκοσμικό, κατά τη γνώμη του, χαρακτήρα της ελληνικής πολιτικής ζωής. Το βιβλίο, όπως και τα άρθρα που έγραφε τότε στο περιοδικό «Atlantic Monthly» συνέβαλαν πολύ στη δημιουργία ενός αρνητικού στερεότυπου για τον «παράλογο και απρόβλεπτο» χαρακτήρα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη στάση της Ελλάδας έναντι των Σκοπίων.
* Οι αντιλήψεις της «αυλής»
Το τελευταίο επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον κ. Κάπλαν στον Λευκό Οίκο για τη διαπαιδαγώγηση του κ. Μπους θα είχε μικρή σημασία αν δεν αντικατόπτριζε μια ευρύτερη πραγματικότητα: όλο το περιβάλλον από το οποίο παράγονται προτάσεις για θέματα εξωτερικής πολιτικής στις ΗΠΑ διακατέχεται από μια προσήλωση στον σημαντικό ρόλο της Τουρκίας και μια αδιαφορία – στην καλύτερη περίπτωση – έναντι της Ελλάδας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το περιβάλλον της οικογενείας Μπους, που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην παροχή συμβουλών στον άπειρο περί τα εξωτερικά σημερινό πρόεδρο. Αμέσως μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου ο κ. Μπους αναθέτει προσωπικά στον συνταξιούχο στρατηγό κ. Μπρεντ Σκόουκροφτ να συντάξει απόρρητη μελέτη για τα λάθη και τις παραλείψεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και να κάνει εισηγήσεις για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οργανωτική τους δομή. Ο κ. Σκόουκροφτ είναι ο στενότερος φίλος του πατέρα Μπους και ο άνθρωπος με το μεγαλύτερο ειδικό βάρος στις οικογενειακές συζητήσεις για θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Ο χαμηλών τόνων βετεράνος της αμερικανικής αεροπορίας είναι παράλληλα πρόεδρος του Συλλόγου Αμερικανών Φίλων της Τουρκίας, μιας οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1982 με στόχο, σύμφωνα με το καταστατικό της, να φέρει κοντά «Αμερικανούς που έχουν επαγγελματική επαφή με την Τουρκία και ανησυχούν για τα αρνητικά στερεότυπα που υπονομεύουν τη φιλία των δύο χωρών». Πέραν του κ. Σκόουκροφτ στο ΔΣ του Συλλόγου συμμετέχει ο πρώην πρεσβευτής στην Αγκυρα κ. Μαρκ Πάρις (άνθρωπος με μεγάλη επιρροή στην Ουάσιγκτον) και εκπρόσωποι όλων των μεγάλων επιχειρήσεων με συμφέροντα στην Τουρκία. Ο Σύλλογος προωθεί συστηματικά τα τουρκικά συμφέροντα, διευρύνει συνεχώς τη συμμαχία με το φιλοεβραϊκό λόμπι και βεβαίως ενισχύεται με μεγάλα ποσά από την Τουρκία. Αν αναρωτηθείτε κατά πόσον υπάρχει αντίστοιχη οργάνωση φίλων της Ελλάδας, η απάντηση είναι όχι. Ανθρωποι όπως ο πρώην πρεσβευτής κ. Μπομπ Κίλι αναλαμβάνουν μόνοι τους πρωτοβουλία να αποκρούσουν επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας.
* Ο σοβαρός παίκτης
Αυτό που ίσχυε για την Τουρκία το 1982, «τα αρνητικά στερεότυπα που υπονομεύουν τη φιλία των δύο χωρών», ισχύει τώρα για την Ελλάδα παρά την εξαιρετική ελληνική εκπροσώπηση στην Ουάσιγκτον.
Οσοι έχουν συναντηθεί με αμερικανούς αξιωματούχους στην αμερικανική πρωτεύουσα τους τελευταίους μήνες συνειδητοποιούν γρήγορα ότι δεν έχουν πολύ καιρό για χάσιμο με περιττές ευγένειες, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι «αν και πώς μια χώρα μπορεί να τους βοηθήσει» στον στρατηγικό τους στόχο. Σε αυτό το κλίμα η Τουρκία έχει βρεθεί στο επίκεντρο και η Ελλάδα στο περιθώριο, καθώς η πρώτη εμφανίζεται ως σοβαρός παίκτης με συγκεκριμένες ιδέες και προσφορά και η δεύτερη ως αδιάφορη και χωρίς ικανότητα να «παίξει παιχνίδι». Ως παράδειγμα αναφέρεται συχνά ο ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια. «Τα τελευταία έξι χρόνια ακούμε έλληνες αξιωματούχους να μας μιλάνε για τον στρατηγικό σας ρόλο στα Βαλκάνια και παράλληλα ακούμε από όλους τους βαλκάνιους επισκέπτες μας ότι δεν μπορείτε να τελειώσετε ένα συντεταγμένο πρόγραμμα ενίσχυσής τους» υπογράμμιζε αμερικανός αναλυτής και πρόσθετε: «Τη μόνη φορά που παίξατε σοβαρά ως χώρα, με την ενίσχυση της σερβικής αντιπολίτευσης και την ανατροπή του κ. Μιλόσεβιτς, δεν τολμήσατε να διεκδικήσετε κανένα όφελος γιατί φοβόσασταν την ίδια την κοινή σας γνώμη».
Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στη θέση να μην έχει πολλούς φίλους στην Ουάσιγκτον. Πολλοί άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά για μια σειρά από λόγους την αντιμετωπίζουν εχθρικά και η σημασία της στα αμερικανικά στρατηγικά σχέδια είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν, εκ των υστέρων, τις δυσκολίες που συνάντησαν στο να κλείσουν μερικά από τα ραντεβού του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, «όχι γιατί έχουμε κανένα πρόβλημα μαζί του αλλά γιατί έχουμε πολλά, σημαντικότερα ζητήματα με τα οποία ασχολούμεθα» όπως δηλώνουν.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ
Το εβραϊκό λόμπι στηρίζει την Αγκυρα
Αυτό που εντυπωσιάζει πάντοτε σε σχέση με την Τουρκία είναι τα γρήγορα ρεφλέξ των υποστηρικτών της στην Ουάσιγκτον που επιχειρούν να συνδέσουν τα τουρκικά αιτήματα με την τρέχουσα ατζέντα των αμερικανικών συμφερόντων. Αυτή την ώρα ο κ. Μπους και οι επιτελείς του είναι επικεντρωμένοι στο ζήτημα «Ιράκ και Σαντάμ Χουσεΐν» καθώς το σύνδρομο της Βαγδάτης φαίνεται ότι τους επηρεάζει ακόμη βαθύτατα. Οι βασικοί σύμβουλοι του προέδρου θεωρούν ότι ο ρόλος της Αγκυρας στην καμπάνια κατά του Ιράκ θα είναι ανεκτίμητης σημασίας και είναι διατεθειμένοι να δώσουν σοβαρά ανταλλάγματα. Η παροχή πρακτικών εγγυήσεων για την αποτροπή δημιουργίας Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ ή ακόμη και η δημιουργία μιας τουρκικής ζώνης ασφαλείας στην περιοχή αυτή αποτελούν αντικείμενα συζητήσεων και αναλύσεων σε κλειστές συζητήσεις.
Η Αγκυρα έχει βρει πολύτιμο υποστηρικτή στη διαμόρφωση προτάσεων τους αναλυτές του φιλοϊσραηλινού λόμπι. Τελευταίο παράδειγμα η επιστολή του συνόλου των εβραϊκών οργανώσεων προς τον πρόεδρο Μπους στις 18 Δεκεμβρίου σύμφωνα με την οποία η Τουρκία «όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, τα τελευταία 50 χρόνια, η Τουρκία έχει αποφασίσει να στηρίξει τα αμερικανικά συμφέροντα» μετά τις 11 Σεπτεμβρίου. Ακολούθησε η πρόταση του Ινστιτούτου Πολιτικής Εγγύς Ανατολής, που συνδέεται στενά με το Ισραήλ, για τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ – Ισραήλ – Τουρκίας. Στη σχετική έκθεση τονίζεται ότι «οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να στηρίξουν την οικονομία και σταθερότητα της Τουρκίας. Για δύο δεκαετίες η Ουάσιγκτον έχει υποστηρίξει την προσπάθεια της Τουρκίας να μπει στην ΕΕ. Η ενίσχυση του αμερικανοτουρκικού εμπορίου θα την καταστήσει πιο ελκυστική για τους Ευρωπαίους».
Η Τουρκία βρίσκεται για μία ακόμη φορά στο επίκεντρο των αμερικανικών γεωπολιτικών αναλύσεων και ενός πάρε-δώσε που θα φέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Το στερεότυπο που επικρατεί στην Ουάσιγκτον είναι πως «η Ελλάδα είναι ωραία για διακοπές αλλά αν θέλει κανείς μπίζνες ή απτή στρατηγική συνεργασία, η Τουρκία είναι πραγματικός “παίκτης”». Στερεότυπο που δικαιολογημένα προκαλεί μια αίσθηση αλαζονείας ή υπεροχής στους στρατιωτικούς και άλλους τεχνοκράτες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
ΤΟ ΒΗΜΑ , 03-03-2002
Κωδικός άρθρου: B13506A221
…………………………………………………
Τουρκο-Εβραϊκή Φιλία 500 Ετών
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ*
του Μπάρρυ Ρούμπιν
Στις μέρες μας, που είναι δύσκολο να βρει κάποιος φίλους, οι συνεχιζόμενες στενές σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας είναι όλο και πιο αξιοσημείωτες και καλοδεχούμενες.
Κατά την τρέχουσα περίοδο, οι εμπορικές συναλλαγές των δύο χωρών έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ, περίπου 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι ανταλλαγές στον στρατιωτικό τομέα.
Επιπλέον, κάθε χρόνο, 330.000 Ισραηλινοί τουρίστες στην Τουρκία ξοδεύουν περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια, ενώ εταιρείες του Ισραήλ συμμετέχουν στην τοποθέτηση υψηλών επενδύσεων στα πλαίσια ενός τεράστιου προγράμματος ανάπτυξης στην νοτιο-ανατολική Τουρκία. σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε την επικείμενη συμφωνία για την εισαγωγή τουρκικού νερού στο Ισραήλ και το εμπόριο μεταξύ δύο χωρών για την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού.
Τον προηγούμενο μήνα, οι δύο χώρες συνεργάστηκαν με τις ΗΠΑ στον Αετό της Ανατολίας, μια μεγάλη στρατιωτική άσκηση, διαρκείας δύο εβδομάδων, στην Τουρκία, η οποία προχώρησε πέρα από τις περιορισμένες ασκήσεις του παρελθόντος, που στόχευαν σε επιχειρήσεις διάσωσης. Τα F-16 που χρησιμοποιήθηκαν από τις 3 χώρες έκαναν ασκήσεις στις αερομαχίες, στις επιθέσεις εδάφους και στον εναέριο ανεφοδιασμό.
Έτσι, όταν ο απερχόμενος Ισραηλινός πρέσβης στην Άγκυρα Ούρι Μπαρ-Νιρ αποκάλεσε, πρόσφατα, την Τουρκία ως την δεύτερη σημαντικότερη χώρα για το Ισραήλ στον κόσμο (μετά τις ΗΠΑ), δεν υπερέβαλε.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία -και δεν έχει σημειωθεί ευρέως- είναι το γεγονός ότι τα αραβικά κράτη έχουν αποδεχτεί την τουρκο-ισραηλινή συμμαχία. Όποιος κατανοεί πως λειτουργούν οι διεθνείς υποθέσεις θα πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι οι προηγούμενες κατηγορίες των Αράβων δεν ήταν λόγος για να περιοριστεί ο συνασπισμός, αλλά αντίθετα αυτός απέδειξε την αποτελεσματικότητά του.
Στο κάτω κάτω, εάν στη Συρία ή σε άλλες χώρες δεν αρέσει αυτή η συμμαχία τούτο συμβαίνει διότι ανησυχούν ότι έτσι περιορίζεται η ικανότητά τους να πιέσουν ή να επιτεθούν ενάντια στην Τουρκία και στο Ισραήλ. Όμως, στις τελευταίες αραβικές και ισλαμικές συνόδους, δεν γίνεται, πλέον, λόγος για την τουρκο-ισραηλινή συνεργασία. Αντιθέτως, στις συνόδους κορυφής των Ισλαμικών κρατών, Άραβες διπλωμάτες ζήτησαν από την Τουρκία να ασκήσει την επιρροή της στο Ισραήλ για να κατευναστεί η πρόσφατη κρίση.
Επιπλέον, με αίτημα του Ισραήλ, η Τουρκία προσπάθησε να παίξει ένα εποικοδομητικό ρόλο στη διευκόλυνση των ισραηλινο-παλαιστινιακών συνομιλιών.
Έτσι οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις συνέχισαν να αναπτύσσονται πέρα από τα υψηλά επίπεδα που είχαν φτάσει προηγουμένως. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι ένας αριθμός από τουρκικά ιδρύματα υποστηρίζουν και συμμετέχουν στη συνεργασία των δύο χωρών που έχει εξαπλωθεί πέρα από τον στρατιωτικό τομέα, στα πλαίσια του οποίου ξεκίνησε αυτή η συμμαχία.
Εν συντομία, αυτή η σχέση είναι τόσο μακροπρόθεσμη και σταθερή όσο και οποιοσδήποτε τέτοιου είδους δεσμός στον κόσμο. Εδράζεται σε εθνικά συμφέροντα, βεβαίως, ιδιαίτερα απέναντι στα ριζοσπαστικά καθεστώτα και δυνάμεις στη Μέση Ανατολή. Επίσης, υπάρχει ακόμη ένα στοιχείο πολιτισμικό και κοινωνικό, ο δεσμός μεταξύ δύο δημοκρατικών κρατών με λαούς που δεν είναι εντελώς αποδεχτοί είτε στη Μέση Ανατολή, είτε στην Ευρώπη. Ενώ υφίστανται διαφορές στα συμφέροντα και στις αντιλήψεις, αυτές είναι δυνατόν να γεφυρωθούν. Σε αντίθεση με τη θέση του Ισραήλ, η Τουρκία θα επιθυμούσε διεύρυνση του εμπορίου με το Ιράν και το Ιράκ, ευνοώντας τη χαλάρωση των κυρώσεων εναντίον των χωρών αυτών. Όμως, όπως και το Ισραήλ, η Τουρκία ανησυχεί από τις προθέσεις και τις προσπάθειες αυτών των στρατιωτικών καθεστώτων να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα και πιο αποτελεσματικούς πυραύλους. Πράγματι, το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Τουρκίας για την απόκτηση των μέσων να αμυνθεί εναντίον των πυραύλων �σε έναν τομέα όπου το Ισραήλ είναι ο παγκόσμιος ηγέτης� είναι μια καινούργια διάσταση στις σχέσεις.
Υπάρχουν κάποια αρνητικά σημεία. όχι πολλά. Οι ισλαμικές ομάδες και οι εντυπωσιοθηρικές εφημερίδες στην Τουρκία υποδαυλίζουν τις αντι-ισραηλιτικές εκστρατείες. Διαδίδουν ψεύτικες ειδήσεις ότι το Ισραήλ επιθυμεί ένα εχθρικό απέναντι στην Τουρκία κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ, όπως επίσης τη γνωστή προπαγάνδα για την τρέχουσα κατάσταση.
Ασφαλώς, αυτό έχει ένα αποτέλεσμα στην κοινή γνώμη, αλλά είναι περιορισμένο και δεν φαίνεται να διευρύνεται. Οι προσπάθειες των Αράβων να εκφοβίσουν την Τουρκία έχουν γίνει συχνά μπούμερανγκ για τους ίδιους, καθώς οι Τούρκοι τις απορρίπτουν με αίσθημα πατριωτισμού βλέποντάς τις ως ενέργειες προσβλητικές και απόπειρες εξαγοράς. Το συνολικό ζήτημα των ισλαμικών οργανώσεων στην Τουρκία πρέπει να τεθεί σε μια ευρύτερη προοπτική. Ενώ το Ισλαμικό κόμμα για μικρό διάστημα ηγήθηκε μιας κυβερνητικής συμμαχίας, η θητεία του στην εξουσία ήταν μια καταστροφή. Η στρατιωτική αντιπολίτευση επηρέασε πολλούς ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν το κόμμα, το οποίο διασπάστηκε στα δύο. Πρόσφατα, το διάδοχο κόμμα επίσης απαγορεύτηκε και υπάρχει η πιθανότητα είτε να διασπαστεί είτε να θριαμβεύσει μια μετριοπαθής πτέρυγά του. Οι Ισλαμιστές είναι λιγότερο πιθανό να αναλάβουν την εξουσία στην Τουρκία από το να συμβεί το αντίστοιχο με τα υπερ-ορθόδοξα θρησκευτικά κόμματα στο Τελ Αβίβ.
Ένα σημαντικό στοιχείο σε αυτή τη σχέση είναι ο ρόλος των ΗΠΑ. Η υποστήριξη της Αμερικής σε δύο τέτοιους έμπιστους, δημοκρατικούς συμμάχους είναι ζωτικής συμμαχίας για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων. Επίσης, όπως και οι Αμερικανοί πολιτικοί αναγνωρίζουν, ενδυναμώνοντας τη συνεργασία μεταξύ τέτοιων συμμάχων ακόμη περισσότερο, προάγεται η περιφερειακή σταθερότητα και ο αμερικανικός έλεγχος στην περιοχή.
Ασυζητητί, οι αμερικανο-εβραϊκές ομάδες έχουν παίξει έναν τεράστιο και πιο παραγωγικό ρόλο σε αυτό το μέτωπο από οποιοδήποτε άλλο ζήτημα για την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ. Προσωπικότητες των Εβραιο-αμερικανών έχουν επίσης παίξει εξέχοντα ρόλο στην υποστήριξη της Τουρκίας μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση και το Κογκρέσο.
Τελικώς, η ελληνο-τουρκική προσέγγιση -μία από τις πιο ευνοϊκές πρόσφατες εξελίξεις στις διεθνείς σχέσεις- σημαίνει ότι οι καλές τουρκο-ισραηλινές σχέσεις δεν θεωρούνται απειλητικές προς την Αθήνα. Αντιθέτως, η Ελλάδα θεωρεί αυτή τη συμμαχία ως παράδειγμα, και επιζητεί ενεργητικά να βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ.
Υπάρχουν πολλά ακόμη να κάνουμε, ιδιαίτερα στο επίπεδο των σχέσεων των δύο λαών, αν και ο τουρισμός αποτελεί ένα καλό πρώτο βήμα. Μέσα στο Ισραήλ είναι ανάγκη να γίνουν περισσότερα για την κατανόηση της Τουρκίας, διαλύοντας τα αρνητικά στερεότυπα και ενδυναμώνοντας την κατανόηση των καλύτερών μας γειτόνων.
Ακόμη, έχει σημασία να μη ξεχνάμε ότι ο αριθμός των Τούρκων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή ισούται με τον αριθμό των Αράβων. Θυμηθείτε ότι εκατομμύρια ανθρώπων τουρκικής εθνικότητας ζουν στο Αζερμπαϊτζάν, στο Ουζμπεκιστάν, στο Καζακστάν, στο Τουρκμενιστάν και στο Κιργιζιστάν. Δεν είναι συμπτωματικό ότι αυτές οι χώρες -όλες πρώην τμήματα της ΕΣΣΔ- έχουν τις καλύτερες σχέσεις με το Ισραήλ από οποιοδήποτε άλλο μουσουλμανικό κράτος στο κόσμο.
Ένα 20% του πληθυσμού του Ιράν είναι τουρκικής εθνοτικής καταγωγής. Ενώ διαφέρουν σε γλώσσα και ταυτότητα, όλες αυτές οι κοινότητες έχουν ισχυρούς δεσμούς.
Αυτή η πραγματικότητα θα έπρεπε να αντανακλάται στα σχολεία μας, στα μέσα ενημέρωσης και στην ψυχολογία. Πόσα πράγματα γνωρίζουν οι Ισραηλινοί για την Τουρκία; Πόσοι Ισραηλινοί σπουδάζουν την τουρκική γλώσσα; Πόσα μαθήματα διδάσκονται στα πανεπιστήμια για την Τουρκία; Πόσο χρόνο καταναλώνουν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης για αυτή την χώρα; Αυτά τα ζητήματα απαιτούν σοβαρή σκέψη και αλλαγές.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Jerusalem Post στις 11 Ιουλίου 2001
Μετάφραση: Γεράσιμος Ξυδιάς
…………………………………………………
Ἑλλὰς ἡρώων μητέρα 